Ardian Klosi u lind në Tiranë më 9 korrik 1957. U diplomua në fakultetin e Gjuhë-Letërsisë në 1981. Ka marrë doktoratën në vitin 1990 në përfundim të studimeve të tij për gjermanistikë dhe letërsi të krahasuar në Innsbruck. Nga viti 1993 – 1998 ka qëndruar në Gjermani. Në vitin 1998 u rikthye në Shqipëri si Drejtor i Përgjithshëm i Radio Televizionit Shqiptar, duke lënë pas ofertën për shef i katedrës së albanologjisë në Universitetin e Mynihut. Ai erdhi në krye të këtij institucioni të lënë pas dore ato kohë, me një platformë perëndimore si për përmbajtjen e informacionit dhe programeve, ashtu edhe për teknologjinë. Idealizmi dhe korrektësia – sidomos në marrëdhëniet financiare – e bënë Klosin të padëshirueshëm për një lobim goxha të fuqishëm brenda RTSH-së, lobim ky i lidhur ngushtë edhe me pushtetin e kohës. Në këto kushte, intelektuali i ardhur nga Gjermania nuk arriti të vërë në zbatim ëndrrën dhe misionin për një radiotelevizion publik dhe modern. Pak muaj pasi mori detyrën, pikërisht në 23 mars 1999 ai u largua nga posti i drejtorit të përgjithshëm , duke bërë edhe një deklaratë publike ku denonconte aktorët politikë që jo vetëm nuk e lanë të punonte, por edhe që nuk kishin interes për jetësimin e një Radiotelevizioni të pavarur e publik. Ata që e thirrën me premtimin “për të bërë Shqipërinë” e braktisën në më pak se një vit…
Më pas, Ardian Klosi iu rikthye sërish fushës së botimeve. Këtë radhë me një shtëpi të vetën botuese, K&B. Ndërkohë mbeti i angazhuar fort në veprimtari të shoqërisë civile dhe gazetari. Në vitet e fundit ai qe shumë aktiv në mbrojtjen e çështjeve mjedisore. Ai përkrahu vazhdimisht çështje të shoqërisë civile dhe të trashëgimisë kulturore, teksa shkruante gjerësisht lidhur me çështje politike dhe shoqërore.
Ardian Klosi qe drejtues i Shoqatës kulturore gjermano-shqiptare “Robert Schwartz” që prej 2004.
Nga martesa me fotografen Jutta Benzenberg, me të cilën u njoh gjatë qëndrimit në Gjermani, pati dy vajza.
Ardian Klosi i dha fund jetës më 26 prill 2012 duke varur veten. Në kushtet e një depresioni të rëndë ai pat tentuar edhe më parë, në janar të vitit 2012, vetëvrasjen duke gëlltitur sasi të konsiderueshme farmaceutikësh.
Ai do të kujtohet si një ndër penat më të mira shqiptare dhe shumë i ndjeshëm ndaj problematikave sociale në vend.
Vepra
Ka botuar disa libra si në shqip, ashtu edhe në gjermanisht.
Në shqip
“Refleksione” me Edi Ramën, 1991
“Shqipëria zgjim i dhunshëm”, 1991
“Quo vadis Shqipëri”, 1993
“Shqipëria ç’mund të jetë”, 1997
“Robert Schwartz ose dritaret e qytetit tim”, 2007
Në gjermanisht
“Mbijetesë shqiptare”, 1993
(fotot Jutta Benzenberg) “Fjalor Gjermanisht-Shqip”, 1997 (me W. Fiedler)
Veç tyre Ardian Klosi pat botuar dhe mjaft tregime, ese, artikuj në shtypin shqiptar dhe të huaj.
Përkthime
Ardian Klosi dha një kontribut shumë të vyer në kulturën shqiptare me përkthimet e veta, kryesisht nga autorë të gjuhës gjermane:
“Me syrin e një klouni”, nga Heinrich Böll
“Adami dhe Evelina”, nga Ingo Schulze
“I humburi”, nga Hans Ulrich Treichel
“101 poezi dashurie”, nga Bertolt Brecht
“Dasmë qyteti”, nga Bertolt Brecht “Baal”, nga Bertolt Brecht
“Përndjekja dhe vrasja e Zhan Pol Maratit”, nga Peter Weiss
“Skënderbeu”, nga Oliver Jens Schmitt
“Arberia Venedike”, nga Oliver Jens Schmitt
“Vizita e damës plakë” nga Friedrich Dürrenmatt
“Ali Tepelena”, nga François Pouqueville
“Udhëtim dimri”, nga Wilhelm Müller
“Hija e Erës”, nga Carlos Ruiz Zafon
